Jednym z wymogów do ubiegania się o nadanie stopnia dyplomatycznego określonym w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej jest znajomość co najmniej dwóch języków obcych na poziomie C1 Systemu Europejskich Certyfikatów Językowych opartego o powszechnie stosowany i uznawany w Europie Europejski System Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy (CEFR). W porównaniu do rozwiązań obowiązujących w służbie cywilnej oraz w systemach innych wysokorozwiniętych państw, wymagania stawiane członkom polskiego personelu dyplomatyczno-konsularnego są wysokie, co może zniechęcać wielu kompetentnych członków służby zagranicznej do przystąpienia do egzaminu dyplomatyczno-konsularnego i ubieganie się o nadanie im stopnia dyplomatycznego. Rozporządzenie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prezesa Rady Ministrów w sprawie rodzajów badań lekarskich oraz rodzajów dokumentów potwierdzających spełnienie warunków do nadania stopnia dyplomatycznego członkowi służby zagranicznej wymaga nowelizacji również ze wzgledu na m.in: zbyt biurokratyczny wymóg dołączania tłumaczenia przysięgłego na język polski wszystkich dyplomów uzyskanych za granicą, zbyt wąską listę instytucji, których certyfikaty mogłyby być uznawane, brak uznania zaświadczeń, które w oczywisty sposób świadczą o znajomości języków, takich jak np.: ukończenie zagranicznego liceum i uzyskanie tam świadectwa maturalnego, uzyskanie magisterium na studiach podyplomowych, ukończenie za granicą studiów doktoranckich zakończonych obroną pracy doktorskiej.
Tytuł projektu
Projekt rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie rodzajów badań lekarskich oraz rodzajów dokumentów potwierdzających spełnienie warunków do nadania stopnia dyplomatycznego członkowi służby zagranicznej.
Numer projektu
230.
Informacje o przyczynach i potrzebie wprowadzenia rozwiązań planowanych w projekcie
Jednym z wymogów do ubiegania się o nadanie stopnia dyplomatycznego określonym w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej jest znajomość co najmniej dwóch języków obcych na poziomie C1 Systemu Europejskich Certyfikatów Językowych opartego o powszechnie stosowany i uznawany w Europie Europejski System Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy (CEFR). W porównaniu do rozwiązań obowiązujących w służbie cywilnej oraz w systemach innych wysokorozwiniętych państw, wymagania stawiane członkom polskiego personelu dyplomatyczno-konsularnego są wysokie, co może zniechęcać wielu kompetentnych członków służby zagranicznej do przystąpienia do egzaminu dyplomatyczno-konsularnego i ubieganie się o nadanie im stopnia dyplomatycznego. Rozporządzenie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prezesa Rady Ministrów w sprawie rodzajów badań lekarskich oraz rodzajów dokumentów potwierdzających spełnienie warunków do nadania stopnia dyplomatycznego członkowi służby zagranicznej wymaga nowelizacji również ze wzgledu na m.in: zbyt biurokratyczny wymóg dołączania tłumaczenia przysięgłego na język polski wszystkich dyplomów uzyskanych za granicą, zbyt wąską listę instytucji, których certyfikaty mogłyby być uznawane, brak uznania zaświadczeń, które w oczywisty sposób świadczą o znajomości języków, takich jak np.: ukończenie zagranicznego liceum i uzyskanie tam świadectwa maturalnego, uzyskanie magisterium na studiach podyplomowych, ukończenie za granicą studiów doktoranckich zakończonych obroną pracy doktorskiej.
Istota rozwiązań ujętych w projekcie
Nowelizowane rozporządzenie proponuje zmianę obowiązujących wymogów niezbędnych do ubiegania się o nadanie stopnia dyplomatycznego przez uznanie, że wymóg znajomości dwóch języków obcych jest spełniony w przypadku wykazania się znajomością co najmniej jednego języka na poziomie: zaawansowanym (C1) oraz drugiego języka na poziomie wyższym średnio zaawansowanym (B2). Ponadto rozszerza się katalog dokumentów potwierdzających znajomość języka, o takie jak dyplomy i świadectwa dotyczące ukończonych studiów podyplomowych ( przy ściśle określonych warunkach), matury zagranicznej, matury międzynarodowej, matury w szkołach dwujęzycznych oraz doktoratu napisanego i obronionego za granicą. Jednocześnie dodaje się nowe instytucje egzaminujące, w tym instytucje egzaminujące z języków niefigurujących w dotychczasowym rozporządzeniu, takich jak bułgarski, chorwacki, czarnogórski, czeski, duński, estoński, fiński, francuski, kataloński, łotewski, niderlandzki, norweski, rumuński, serbski, słowacki, słoweński, szwedzki, węgierski. Projekt zawiera również rozwiązania służące uznawaniu znajomości innych języków, które nie są certyfikowane w wymienionych w rozporządzeniu instytucjach. Projektodawca dokonuje również niezbędnych zmian redakcyjnych, na podstawie doświadczeń wynikających ze stosowania dotychczas obowiązującego rozporządzenia.
Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu
Piotr Wawrzyk Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Planowany termin wydania rozporządzenia / data wydania
III kwartał 2018 r.
Informacja o rezygnacji z prac nad projektem (z podaniem przyczyny)
-
Link do RCL
Status realizacji
Powiązanie z testem